Nilgün Refiğ Pala

Defne Türk-Yunan Derneği’nin Leros’ta düzenlediği “Barış Buluşmaları” etkinliğinde, Ege’den bölgeye ve dünyaya barış çağrıları yapıldı. Etkinlik, el ele oluşturulan barış zinciri ve Büyükadalıların muhteşem İstanbul sirtakisi ile hafızalarda yer etti.

Adakademi, Adalar’da “Kent Enstitüleri” eğitim modelini hayata geçirmek amacıyla kurulmuş yeni bir vakıf. Amacı ülkenin ihtiyaç duyduğu ara elemanları yetiştirmek, böylece bir yandan Adalı gençlerin eğitim ve iş ihtiyacını karşılarken diğer yandan Adalar’da ekonomik hayatı maddi-manevi zenginleştirmek.

Nilgün Refiğ Pala baharla birlikte Büyükada'dan güzel bir albüm derledi dergimiz için...

Motorlu taşıt yasağının yıllar içinde kamu eliyle delik deşik edildiği ve bugün sokaklarında vızır vızır araçların dolaştığı Büyükada’daki gidişata bakıp da endişelenmemek ne mümkün!

Büyük depremi, hikâyesini önceki yazılarımda paylaştığım Büyükada Panjur Sokak’taki 1901’den kalma aile evimizde yaşamıştım.

Şövalyeler’in adası Rodos’ta, eski şehrin kalbi Büyük Üstatlar Sarayı’nın geometrik mermer taşlarla kaplanmış ve heykellerle bezenmiş iç avlusunda, Yunan-Türk Gençlik Orkestrası’nın klasik müzik konserindeydik. 

Ege’nin güneydoğusunda yer alan ve yerleşik nüfusu sadece 700 olan sakin ve huzurlu Yunan adası Lipsi, dinginlik arayanları mutlu etmeye birebir! Özellikle biz Büyükadalıların böylesi bir sakinliğe ve sessizliğe nasıl da ihtiyacı var!

Büyükada’da bir zamanlar bugün Kumsal dediğimiz bölgenin sınırlarında kalan ve Panco mevkii diye adlandırılan, sakinlerinin hemen hepsi Karadeniz kıyısındaki köylerden getirilmiş Rumlardan oluşan bir yerleşim yeri varmış.

Adalar’da motorlu taşıt varlığı ile ilk tanışmam üç yaşıma denk gelir. 1958 yazında Büyükada’da, Kanarya Sokak’ta oturmakta olduğumuz evden ikizim Fahri ile sabah oyun oynamak üzere çıkıp akşama kadar dönmeyişimiz,...